Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar heb wel ervaringskennis. Dat betekent dat ik heb gereflecteerd op mn ervaringen en hier kennis over heb vergaard. Dit heb ik samen met groepsgenoten gedaan en met een supervisor tijdens mijn opleiding sociaal pedagogische hulpverlening (2013 alweer;).
Waarom ik graag anderen wil helpen leren omgaan met zaken die je moeilijk vindt?
Omdat ik mn (ontwrichtende) ervaringen niet zie als een zwaar/moeilijk/negatief iets (zo voelde het niet tijdens het helen zelf natuurlijk), maar uiteindelijk als een geschenk (meer wijsheid, breder perspectief). Ik geloof dan ook dat jij jouw ervaringen uiteindelijk ook kan omzetten tot iets waardevols. Iets waardoor je leven meer betekenis gaat krijgen, waarmee zaken ineens op hun plek gaan vallen, dingen duidelijker worden. Als je reflecteert op je ervaringen kun je het verwerken en een plekje geven. Dat gaat natuurlijk niet van de een op de andere dag. Maar is wel iets wat een mooi streven is en waarvoor je kunt leven.
Je kunt anderen helpen met je ervaring die nu het zelfde meemaken als jij dat vroeger heb meegemaakt of je kunt er over schrijven en anderen inspireren anders om te gaan met hun ervaring.
Daarvoor heb je kennis, reflectie en inzicht nodig.
Kennis over psychologische processen en hoe we als mens vanuit onze karakters, sociale context, opvoeding en astrologische tekens(;) automatisch op zaken reageren, maar ook hoe we kunnen leren bewust te reageren op gebeurtennissen.
Je hebt inzicht nodig in emotionele en relationele verbanden (familie, vrienden etc) en hoe deze effect hebben op je denken en je gedrag.
Dat kun je leren en je emotionele intellegentie/mind in trainen. Maar je hebt ook geloof nodig. Geloof in dat er meer is dan alleen sec kijken naar een ontwrichtende ervaring en hier een moeilijke relatie mee te hebben.
Toen ik ging reflecteren en nog niet bewust was van het grotere plaatje, echt in een emotioneel rouw proces zat, kon ik al deze dingen nog niet goed plaatsen. Zoals gezegd dit heeft echt tijd nodig, en voor mij is dat ook een intens en hobbelig proces geweest, waar veel 'healings modules' aan te pas kwamen. Maar des te meer weet ik nu wat wel en niet werkt en kan ik anderen hier ook bij helpen.
Het is ook een keuze die je maakt. Ik had er ook voor kunnen kiezen om hier niet op te reflecteren, al die ervaringen als een zware plakkerige last te zien. En negatieve en beperkende patronen onbewust te blijven herhalen. Maar zoals Viktor Frankl het ook quote in zijn boek ‘Man’s search for meaning’: ‘’ What you have experienced, no power on earth can take away from you.’’ Ik geloof dat er een reden is dat we als mens het vermogen hebben om op ervaringen/herinneringen te reflecteren. Een bijzonder stukje intelligentie wat we niet moeten onderschatten. Hiermee leren we uiteindelijk meer en meer wie we zijn, wat we echt willen, wat we echt belangrijk vinden en kunnen we betere beslissingen en keuzes maken.
Vaak hebben terugkerende emotie en gedachten patronen een reden en oorsprong en dat wat je in de weg zit of uit balans raakt kan geheeld worden en dat is iets wat je jezelf kunt leren. Je eigen therapeut of coach worden. Leren bouwen op je eigen innerlijke bronnen van wijsheid en op je vaardigheden. Soms is er meer therapie nodig, als het gaat om heftigere trauma's bijvoorbeeld .
Maar coaching, zelf hulp, dagelijkse praktische methoden om met negatieve gedachten/emoties patronen om te gaan bijvoorbeeld, helpen al enorm om preventief niet in oude destructieve gewoontes terug te vallen.
Psychologische thema's zullen blijven komen totdat je een mate van bewustzijn hebt ontwikkeld en er iets van leert. Is dat eigenlijk niet het levensdoel? Om je levenslessen te leren? Om vervolgens alles te omarmen wat bij het leven komt kijken, positief en negatief, je waarden te ontdekken en volgens deze te leven... En ervan te genieten natuurlijk.